O καθηγητής επιχειρηματικότητας δεν μεταφέρει στην τάξη απλώς και μόνο υλικό που διάβασε με στόχο να κάνει μια πολύ καλή ομιλία και οι μαθητές του να κρατήσουν σημειώσεις, να διαβάσουν το εγχειρίδιο και να μπορέσουν να λύσουν τις ασκήσεις και τις δραστηριότητες. Πάνω απ’ όλα, ο καθηγητής διδάσκει αξίες. Προσπαθώντας να συνοψίσουμε κάποιους από τους ορισμούς που υπάρχουν θα λέγαμε ότι αξία είναι μια πεποίθηση, η οποία συνιστά ένα μονιμότερο, θεμελιώδη πνευματικό προσανατολισμό (ατόμων ή ομάδων) και βάσει της οποίας οι άνθρωποι επιλέγουν τρόπους συμπεριφοράς ή σκοπούς ζωής.
Μια έννοια με την οποία συχνά τείνει να συγχέεται η αξία αποτελεί η στάση. Παρ’ όλα αυτά, οι αξίες συχνά αποτελούν πιο κεντρικές έννοιες από τις στάσεις. Οι στάσεις αναφέρονται σε συγκεκριμένα αντικείμενα, γεγονότα και ανθρώπους, ενώ οι αξίες αναφέρονται σε πιο αφηρημένες έννοιες.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Αν θεωρείται η δημοκρατία ως αξία, τότε τείνουμε να έχουμε αρνητική στάση απέναντι σε ρατσιστικές ιδέες. Αν θεωρούμε πως η επιχειρηματικότητα είναι μια θετική αξία, τότε η στάση μας απέναντι σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης που μας ανατίθεται θα είναι θετική.
Για τη διδασκαλία αξιών, όπως η επιχειρηματικότητα, ο καθηγητής θα πρέπει αφενός να αξιοποιήσει την προσωπική του εμπειρία, την έρευνα που έχει κάνει στον τομέα της επιχειρηματικότητας και αφετέρου να εφαρμόσει συγκεκριμένες στρατηγικές όπως η μάθηση μέσα από τη δράση και η συμβάλλουσα εκπαίδευση.
Αυτού του είδους η στρατηγική δεν είναι τίποτα άλλο παρά η βιωματική προσέγγιση στη μάθηση. Οι εκπαιδευτικοί που την ακολουθούν συνηθίζουν να παίρνουν τους μαθητές έξω από το σχολείο, να τους εκθέτουν σε ποικιλία ερεθισμάτων της κοινωνίας και να βοηθούν την ανάπτυξη της μάθησης μέσα από εμπειρίες της πραγματικής ζωής. Μέσα από αυτές τις πρωτογενείς εμπειρίες κερδίζονται όχι μόνο δεξιότητες και γνώσεις αλλά καλλιεργούνται και αξίες, ιδιαίτερα όταν η μάθηση συμπληρώνεται με ανάλυση αξιών ή ξεκαθάρισμα αξιών και ταυτόχρονη παρουσίαση των αντίστοιχων θεωριών.
Σε κάθε περίπτωση τέτοιου είδους δραστηριότητες ενεργητικής μάθησης πρέπει να ακολουθούνται από μια όσο γίνεται πιο ενδελεχή συζήτηση, σχετικά με το τι είδους δεξιότητες και γνώσεις αποκτήθηκαν μέσα από αυτή τη διαδικασία, καθώς και τι είδους αξίες καλλιεργούνται μέσα στους χώρους όπου έλαβε χώρα η «μάθηση μέσα από τη δράση». Εδώ έχει μεγάλη σημασία η ικανότητα του εκπαιδευτικού να κάνει εύστοχες ερωτήσεις. Αυτός ο τελευταίος παράγοντας είναι ίσως ο κρισιμότερος για την επιτυχία της μεθόδου (lozzi, 1989).
Ο καθηγητής επιχειρηματικότητας λειτουργεί σαν ένας μεσολαβητής, ως πηγή πληροφοριών για το συνεργατικό μαθησιακό περιβάλλον και προωθεί την ενεργή συμμετοχή των μαθητών, σε ένα περιβάλλον «μαθαίνω κάνοντας», στην πραγματική επίλυση προβληματικών καταστάσεων που έχουν προσωπική σημασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου