Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Εκείνο ακριβώς το μπλε..

«Αγαπούσε το μπλέ του σαν να ήταν το πεπρωμένο του. Και χωρίς αμφιβολία ήταν το πεπρωμένο του. Έπρεπε να το ανακαλύψει. Στο τέλος βρίσκει κανείς αυτό που του ανήκει».
Κάθε καλοκαίρι επιλέγω να «ξαναδιαβάσω» τη νουβέλα της Άννας Ζέγκερς, η οποία συνθέτει μια αλληγορική αναζήτηση του νοήματος της ζωής του καθενός μέσα από το οδοιπορικό του Μπενίτο ενός δημιουργικού αγγειοπλάστη για εκείνο ακριβώς το μπλε. Πάνω απ΄ όλα το κάνω γιατί νοιώθω πραγματικά την ανάγκη να επαναπροσδιορίσω το δικό μου προσωπικό νόημα, που νοιώθω ότι κάθε χρόνο φθείρεται από τις διαψεύσεις της καθημερινότητας, αλλά και το φθείρουν οι πάσης φύσεως κρίσεις.. οικονομικές, ανθρωπιστικές, αξιακές..

Στη νουβέλα της «Εκείνο ακριβώς το μπλε» η συγγραφέας παρακολουθεί την περιπλάνηση ενός Μεξικανού αγγειοπλάστη από μεταλλείο σε μεταλλείο και από οικισμό σε οικισμό, σε αναζήτηση του «αληθινού μπλε», του μπλε του κοβάλτιου, που δίνει στα κεραμικά του το χαρακτήρα τους.
Το σκηνικό της ιστορίας μας μεταφέρει στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμος, στο Μεξικό. Ο αγγειοπλάστης Μπενίτο φτιάχνει όμορφα κεραμικά πιάτα, ποτήρια, κύπελλα, λεκάνες και γενικώς χρηστικά αντικείμενα σπιτιού, που είναι πολύ ξεχωριστά κι ο κόσμος τα προτιμά εξαιτίας ενός ιδιαίτερης απόχρωσης μπλε χρώματος, που με αυτό τα ζωγραφίζει πολύ μαστόρικα κι εμπνευσμένα και μαζί με την οικογένειά του, την γλυκιά γυναίκα και τα τρία αγόρια τους τα πουλούν κάθε βδομάδα στο μεγάλο παζάρι της πόλης του Μεξικού.

Οι πελάτες αγοράζουν πρόθυμα και πολλές είναι οι γυναίκες που ανανεώνουν το νοικοκυριό τους ή ετοιμάζουν το αντίστοιχο της κόρης τους προτιμώντας τα όμορφα αντικείμενα με το συγκεκριμένο μπλε χρώμα, που ίσως πρόκειται για το μπλε του κοβαλτίου. Αυτό το φοβερό μπλε που όταν το κοιτάς δεν το χορταίνεις και που σου μιλάει κατευθείαν στην ψυχή ταξιδεύοντάς την στα πέρατα του κόσμου.
Όπως όμως και να΄χει, το χρώμα εισάγεται από την Ευρώπη στην οποία μαίνεται ο πόλεμος και μάλιστα ειδικά ό,τι ερχόταν από την Γερμανία έχει τεθεί υπό  καθεστώς εμπάργκο καθώς το Μεξικό έχει συμμαχήσει με τις ΗΠΑ, που έχουν μπει πια στον πόλεμο και τα αποθέματα αυτού του υπέροχου μπλε έχουν τελειώσει κι η εισαγωγή νέας ποσότητας προσκρούει σε ένα σωρό τυπικές και ηθικές δυσκολίες.
Ο Μπενίτο κινδυνεύει να χάσει τους πελάτες του και το να αλλάξει το χαρακτηριστικό του χρώμα είναι εξίσου δύσκολο επειδή όλα τα καλά, τα ιδιαίτερα χρώματα και μοτίβα έχουν γίνει σήμα κατατεθέν των άλλων κεραμιστών που οφείλει να τους σεβαστεί, όπως εκείνοι αυτόν που ως τότε μονοπωλούσε εκείνο ακριβώς το μπλε.


Έτσι όταν μαθαίνει ότι ένας ξάδελφός του έχει μάλλον βρει τρόπο να φτιάχνει, εκεί στην χώρα τους, αυτό το υπέροχο μπλε χρώμα από τις πέτρες που πετάνε σαν άχρηστο υλικό σ΄ένα μεταλλείο ασημιού ξεκινάει, με ό,τι μέσα συγκοινωνίας διαθέτει η χώρα και κάνοντας ορισμένες διαδρομές και με τα πόδια, για να φτάσει εκεί που έχει εγκαταστήσει ο ξάδελφός του παρέα μ΄έναν άλλο συγγενή, έναν ιδιότυπο μύλο άλεσης των πετρωμάτων και κάποιες χειροκίνητες ιδιοκατασκευές, μηχανές παρασκευής χρωμάτων κεραμικής, μιας τέχνης που στο Μεξικό είναι και σήμερα πολύ διαδεδομένη και επίσης άκρως χρηστική.

Ο ξάδελφός του όντως έχει βρει τρόπο να συνθέτει υπέροχα χρώματα και κυρίως εκείνο ακριβώς το μπλε και τελικά ο Μπενίτο αφού κάνει ένα πολύμηνο οδοιπορικό , σχεδόν ως την άλλη άκρη της χώρας, γνωρίσει φτωχούς και πλούσιους , πονηρούς και άδολους ανθρώπους και καταστάσεις κάθε τύπου και ζήσει κι ο ίδιος δυσκολίες και ταλαιπωρίες μεγάλες θα επιστρέψει με τα κουτιά του γεμάτα με το πολυπόθητο μπλε που δεν θα του λείπει ποτέ πια και μάλιστα θα βρει επιστρέφοντας την οικογένειά του μεγαλύτερη κατά ένα καινούργιο μέλος, ένα κοριτσάκι που τόσο πολύ ήθελε να αποκτήσει.

Το μπλε που κυνηγάει ο φτωχός Μπενίτο, συγκλονιζόμενος άλλοτε από τρελή ελπίδα και άλλοτε από φρικτή απογοήτευση, δεν είναι μόνο ένα απλό χρώμα. Είναι, με τα λόγια της Ζέγκερς «μια πραγματικότητα πρακτική και πνευματική που ο καθένας μας αναζητάει». Αυτό το γοητευτικό σύγχρονο παραμύθι, που αγγίζει τη λογοτεχνία της προσωπικής περιπλάνησης και της εσωτερικής αναζήτησης του ήρωα, κουβαλάει πολλαπλά μηνύματα.


Το να βρίσκει κανείς νόημα σε αυτό που κάνει, που ερευνά, σε αυτό που διδάσκει, στον τομέα που εργάζεται αποτελεί αφετηρία για να αντιμετωπίζει το καθημερινό θέατρο παραλόγου που βιώνει, όπου η απαξίωση και η καταστροφή δομών και θεσμών, βαφτίζεται μεταρρύθμιση…. Δεν είναι μόνο θέμα επιβίωσης. Είναι θέμα αισθητικής και σαγήνης, η αναζήτηση του ωραίου, της ποιότητας, του υψηλού στην καθημερινή ζωή. Είναι θέμα του να ξεπερνάς τα στεγανά και τα στενά όρια της γνωστής ζωής σου, ν`αφήσεις για λίγο την ζεστασιά του οικείου και του καθημερινού για να κρατήσεις στα χέρια σου το πολυπόθητο λάφυρο, να υψωθείς πάνω από τα ταπεινά και τα αναγκαία, να αντλήσεις δύναμη από τις πηγές του εαυτού σου κι από τα συναπαντήματα του τυχαίου, να προσφέρεις σαν αντάλλαγμα χρόνο και χώρο από την ζωή σου, κόπο και δουλειά προσωπική…. Γιατί εκείνο ακριβώς το μπλε, θα αποτελέσει το νόημα, το στόχο και την πηγή για να αντλήσει κανείς κουράγιο.. Και το κέρδος δεν θα είναι μόνο τα «κουτιά γεμάτα μπλε του κοβαλτίου», αλλά ο αγώνας και η προσπάθεια που κάνουμε, οι εμπειρίες που αποκτούμε, τα λάθη που διαπράττουμε, οι άνθρωποι που γνωρίζουμε (συνοδοιπόροι ή ανταγωνιστές) για να φτάσουμε σ «εκείνο ακριβώς το μπλε»…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Συμμετοχή στο 5ο Φεστιβάλ Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας GRBossible, που διοργανώνει για πέμπτη χρονιά το skywalker.gr

  Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή η συμμετοχή μου στο 5 ο Φεστιβάλ Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας GRBossible , που διοργανώνει για πέμπτη χρον...