"Παιδεία Τέχνας Κατεργάζεται"

Οι μαθητές στο κρυφό σχολειό δεν είχαν δωρεάν  netbook... H θρυλική δασκάλα από το Καλέντζι του Μυριβίλη έκανε μάθημα ακόμη και εάν τα παράθυρα ήταν σπασμένα χωρίς κεντρική θέρμανση και aircondition... Οι δάσκαλοι και καθηγητές των Ελληνικών χωριών των προηγούμενων δεκαετιών δεν είχαν στη διάθεση τους κοινοτικά προγράμματα για να επιμορφωθούν είχαν όμως παιδιά να μορφώσουν..  Η Ελληνική Εκπαίδευση εδώ και δεκαετίες παρά τις ανεπάρκειες και τις αστοχίες της, παρά τη γραφειοκρατία του Υπουργείου Παιδείας  και τον δημοσιουπαλληλισμό της καταφέρνει και βρίσκει λύσεις με τους λίγους πόρους που διαθέτει να παράγει ελληνική παιδεία…Στo πλαίσιo αυτό ας θυμηθούμε μέσα από μια σειρά παλιών φωτογραφιών την ελληνική εκπαίδευση σε χρόνους "προ κρίσης", αλλά με διάθεση και μεράκι για "διάκριση"..Στόχος δεν είναι να νοσταλγήσουμε την ανέχεια και την μιζέρια εκείνων των εποχών αλλά να αναλογιστούμε ότι με ελάχιστα μέσα πριν από πολλές δεκαετίες μπορούσαμε να επιτύχουμε παιδαγωγικά θαύματα

όταν ο μαυροπίνακας είναι χαρακωμένος και μόλις διακρίνονται τα σημάδια επάνω του .. η σόμπα στη μέση της "αίθουσας" προσπαθεί να δώσει λίγο ζεστασιά στα μικρά παιδιά

 

 

 

 

 

 

 

 

 

και βέβαια πού βιβλία... ένα βιβλίο για δύο άτομα...(Δημοτικό Σχολείο Καναλίων Βόλου-1949-)

όταν στα θρανία δεν κάθονταν δυο δυο η τρεις τρεις αλλά έξι και πάνω!! Ιδιαίτερη προσοχή δώστε στο βλέμμα του δασκάλου και στα σταυρωμένα χέρια των παιδιών(1952) 

 

εδώ δεν υπάρχει ούτε καν αίθουσα...το μάθημα έξω...ο πίνακας φαίνεται μόνο σε λίγους και αυτό με πολύ δυσκολία...
(Δημοτικό Σχολείο Ηπείρου-1950-)

όταν πολυτέλεια ήταν ακόμα και τα θρανία...τα παιδιά γονατισμένα συμμετέχουν στο μάθημα!!

Παιδόπολις - Αγ. Ελευθερίου - 1953...τα παιδιά ντυμένα πιο προσεγμένα... άλλωστε κυριαρχούσε η προπαγάνδα της βασίλισσας Φρειδερίκης περί προσεγμένων παιδιών και σχολείων...

υποστολή σημαίας σε παιδόπολη τη δεκαετία του 1950 

Δημοτικό σχολείο στο Βαρδάρη Θεσσαλονίκης(1930)...καμιά 60αριά παιδιά με μόνο μία δασκάλα!!! 

 

Ελληνικό Σχολείο Αρρένων Πύλου (1930) ...όταν η τραγιάσκα επιβάλλονταν για τα αγόρια... 

...και το ανάλογο σχολείο θηλέων...ο αριθμός μαθητριών εξίσου μεγάλος και η δασκάλα πάλι μόνο μία...

όταν η πείνα θέριζε...συσσίτιο στο σχολείο...

και βέβαια δε θα μπορούσαν να λείψουν οι εκδηλώσεις στο τέλος της χρονιάς...γυμναστικές επιδείξεις...

να και μια σχετικά πιο πρόσφατη φωτογραφία...το 5ο Γυμνάσιο Θηλέων Θεσσαλονίκης. Η ποδιά απαραίτητη στις μαθήτριες, το ίδιο και ο γιακάς...