"Απλά Μαθήματα Διαχείρισης Ανεπιθύμητων Πιστωτικών Καρτών" Παραβολή Νο2

Μετά τα Απλά Μαθήματα Επενδύσεων η επόμενη παραβολή αναλύει τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται η αυθαιρεσία των τραπεζών απέναντι στον καταναλωτή, στα πλαίσια της προσπάθειας επίτευξης πωλήσεων...Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι οι τράπεζες σε δενείζουν όταν αποδεικνύειες ότι..δεν έχεις ανάγκη το δάνειο..


...Ένας μανάβης ο οποίος δραστηριοποιείται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης έλαβε μια μέρα, στο ταχυδρομικό του κουτί μια πιστωτική κάρτα από την τράπεζα που είχε λογαριασμό (τη γνωστή που σας έχει σπάσει τα νεύρα, τόσα μεσημέρια!).


Ιδεολόγος εναντίον των πιστωτικών, τηλεφωνεί εκνευρισμένος στο... διευθυντή της τράπεζας στη Θεσσαλονίκη.

-Σας ζήτησα εγώ κάρτα, γιατί μου τη στείλατε χωρίς να με ρωτήσετε;

-εντάξει κύριε, δεν είναι υποχρεωτικό να την κρατήσετε. Αν δεν τη θέλετε ελάτε να την ακυρώσουμε, αλλιώς θα σας χρεώνεται ετήσια συνδρομή.

Πράγματι, την άλλη μέρα πηγαίνει στην τράπεζα για να ακυρώσει την πιστωτική κάρτα. Αλλά όχι μόνος. Είχε μαζί του και ένα μεγάλο τσουβάλι πατάτες! Πάνω από 20 κιλά! Μπαίνει μέσα, ακυρώνει την κάρτα και κατόπιν πηγαίνει στον διευθυντή. Του αραδιάζει τις πατάτες, πάνω στο γραφείο και του λέει: "Δεν είναι υποχρεωτικό να τις κρατήσετε. Αν δεν τις θέλετε φέρτε τις πίσω στο μανάβικο, αλλιώς θα πρέπει να τις πληρώσετε".